K2

K2

Gaurko klasean K2 ren hainbat termino aztertu ditugu, lana garatzerakoan errazago izteko eta irteera egiterakoan zer egin behar dugun argiago izateko

BEATRIZ PRECIADO

Atzo Ivan Illich filosofoak idatzitako 'La crítica de las herramientas' kapitulua irakurri ondoren, kapituluaren inguran galdera batzuk erantzun genituen gure ideiak ere emanez. Kapitulu horretan Illich gizarteko herremientez mintatzen da. Beraren ustez, erremintak gizakiak sortu duen oro (instituzio, objektu, etab.) da eta bi motatako baloreak daude: erabileraren balorea ('Valor de uso'), guk berez dugun hori, eta aldaketaren balorea ('Valor de cambio'), aldaketaren balorea. Adibide gisa, umeak ikasteko berez duen grina (erabileraren balorea) eskolak bahitzen edo kentzen dio (aldaketaren balorea). Galderak erantzun genituen bitartean, gure iritzia eman genuen, ikaskuntza askoz aberatsagoa bermatuz ikuspuntu ezberdinak ikusi egin genituelako.

Atzoko klasea oso interesgarria iruditu zitzaidan ez baitzen klasea emateko modu "arrunta", baizik eta denok batera eta elkarrekin ikas genezakeela konturatu nintzen, ikaskuntza kooperatiboa bermatuz eta aurrezagutzetan oinarrituta. Nire etorkizunean maistra bezala, hausnartzeko momentuak izan nahiko nituzke, umeek pentsamendu kritikoa lan ditzaten, baita gizarteaz gogoetak egin ditzaten ere. Hala ere, jakin badakit utopia dela ikasturtean zehar horretarako denborarik "ez dagoela", kontzeptu "garrantzitsuagoak" landu behar ditugulako; hala nola, gizarte, batuketak, teknologia, etab.

Lehen Hezkuntzan izandako irakasle batek izan zigun: "bai, badakit zein garrantzitsua den matematikak edo natur zientziak edota gaztelania jakitea. Hala ere, niretzat zuek hori jakitea baino askoz garrantzitsuagoa pertsona onak eta errespetutsuak izatea da". Esaldi hori entzun nuenean zazpi urte nituen arren, begiak ireki zizkidan eta gaur egun mementu hori gogoratzen dut.

Klasea amaitzeko, azken 20 minutuak bideo bat ikusten eman genuen: Beatriz Preciadoren 'Pienso, luego existo' elkarrizketa. Preciado filosofo feminista da, Queer mugimenduaren alde egiten duena. Bideoa ikusi ahala, bakoitzak hamar kontzeptu hartu genituen eskolaren papera gorputzaren normalizazioarekin lotu genezan.

Beatriz Preciado, 'Pienso, luego existo'

I. KAPITULUA

Illich-en lehenengo kapitulua, kritika bat izan da, bere ikuspuntutik abiatuz.

1. KAPITULUA: LA CRÍTICA DE LAS HERRAMIENTAS

1.-  Zer zentzu ematen dio Illich-ek “erreminta” kontzeptuari? Zein da “erreminten” helburua? Egungo eskola berriko “erreminta” bat seinalatuko zenuke? Zein da bere helburua?

Dispositibo bat

Gizakitzatik sortutako dispositibo guztiak

Beste autore batzuk “teknologia” deitzen dute

2.-  Prozesu eredu industrialean kontsumitzen dugun “merkantzia” (bai ondasun bezala ulertuta, bai zerbitzu abstraktu bezala) gure kabuz burutu dezakegun zeozer ordezkatzeko tendentzia dauka. Honela, kontsumitutako “merkantzia” hori nahi gabe oztopo bat bihurtzen da gure hasierako beharra asebetzeko.

Hau irudikatzeko, Illich-ek bi “balore” motaz hitz egiten digun (“...-balorea” vs “...-balorea”). Sakondu bi kontzeptu hauen inguruan eta saia zaitez hezkuntzari buruz loturiko adibide bat jartzen.

Erabileraren eta aldaketaren baloreak (valor de cambio y valor de uso)

Adibideak:

Uso eskuz idaztea jakin Cambio ordenagailuz idaztea

Uso ibiltzea Cambio edozein garraiobidea erabiltzea

Uso berez badaukagu sendatzeko ezagutza batzuk Cambio hospitalizazioa/ hospitalaren mitoa

Hezkuntzarekin lotzeko,

Umeek berezko kuriositatea eta interesa, ingurunea ikertzeko.. daukate (hau izango zen valor d uso), baina eskolak, gu berez daukagun hori guztia, ikasteko motibazioa, kuriositatea… valor de cambio bezala apurtzen ditu.

3.- Zein da Illich-en iritzia eskolaren eta ikaskuntzaren artean? Noiz esan dezakegu gizarte bat “eskolatua” (sociedad desescolarizada) dagoela?

Ikaskuntza eratortzen da instituzionalizazioetatik, istituzio bat eskola da, beraz, eskolarizatutak bagaude ikasiko dugu.

Alienazioa, sentsazio/emozio bat da, ezin dugu ondo deskribatu, ez dakigunean zergatik gauden leku batean edo nahi ez dugunean egon, apur bat inposatua dagoelako

Baina berak ez zuen nahi horrelako eskolarizazioa, limiteak sobrepasatzen zutelako.

4.- Illich-en arabera zer da eskola eta zer da egiten duena gure gizartearekiko?

La eskola es polarizante y forma las estructuras de clase, markatzen du jatorriz ekarritako maila. Bi motatakoa, pobre eta

Eskola meritokraziarekin lotuta dago beti.

Eskolaren zentzua berdintasuna izan beharko zen.

5.-  Bizitzaren medikalizazioaren harira, Illich-ek hurrengo ideia azaltzen du:

“En una sociedad condicionada por la medicina, la experiencia de dolor se transforma: se vuelve un problema técnico, carente de significado personal y cultural, un indicador de la necesidad de consumir mercancías y no del sufrimiento como encuentro consciente con lo inevitable” (36. orr)

Aurreko baieztapenak kontutan hartuz, nolako lotura bilatu dezakezu hezkuntza arloarekiko?

Gaur egun sendagaiak beharrezkoak bihurtu dira, arazoekin lehen bait lehen akatzeko. Beraz, hezkuntzan arazoak sortzen direnean “pilula” antzeko bat izatea bilatzen dugu, hau da, arazoa konpontzeko irtenbide azkarra. Ondo dago konponbideak bilatzea baina bakoitzak bilatu behar ditu ez digute besteak eman behar.

Gainera, horrek mendekotasuna sortu ahal dizu, erabiltzean emaitza ikusten baduzu gehiago nahi duzu. Azkenean beharrezkoa ez denean laguntza eskatuko duzu, eta zure kabuz ez duzu ezer egingo.

Eskola bakarrik ikasteko ez dugu pentsatzen que por nosotrxs mismxs también podemos ikasi.

Pensamos que la medikuntza nos va a solucionar los problemas cuando por nosotrxs mismxs también podemos y tenemos capacidad para curarnos (hasta cierto punto).

6.- Illich-ek adierazten du:

“hay un monopolio industrial cada vez que la herramienta industrial priva de la libertad de hacer y atrofia las capacidades innatas de acción, como desplazarse, sanar y aprender. El monopolio industrial afecta a la imaginación del público: expande el supuesto de que la única manera de alcanzar cualquier objetivo es mediante el consumo de bienes y servicios” (37orr)

Egoera honek bultzatzen du “profesio” zehatz bat hedatzen zein da?  Zer da burutzen dutena? orain, zu, maisu/maistra izango zaren heinean, nola kokatzen duzu zure burua horrelako baieztapen beten aurrean?

Mediku, ingeniari, abokatu…

Haien kabuz ikasten duten profesionalak askok dira

TOMBOY PELIKULA

2019-02-7

SINOPSIS: Tomboy pelikula ikusi dugu klasean, Tomboy pelikula, Laurek zuzentzen du, 10 urteko neska bat, bere gurasoekin auzo berri batera mugitzen dena. Bertan, lagun berriak eta udako pasarteak egiten ditu jokoen eta barreen artean. Alabaina, Laurek sekretu bat du, mutikoa izan nahi du; Michael izandatzen duena. Arriskutsuak diren egoerak sortuko ditu.

Eszena asko dauka pelikula honek baina zehazki, batean murgilduko naiz. Pelikulan arreta deitu didan eszena bat, izan da, Laurek bere lagunekin igeri egitera joango denean. Mutila zela adierazteko bere bainujantzia moztu zuen mutiko baten bainujantzia izango balitz bezala eta bere arreba txikiarekin plastilinarekin jolasten hari zen bitartean , zakila bat egiten hasi zen. Plastilinarekin zakila eratuz bainujantziaren barnean sartu zuen, horrela mutila zela adieraziz . Hori gogorra iruditu zitzaidan. Eszena horretan ikusten da, Laurek beldur dela bere lagunek neska bat dela jakiteaz, agian diskriminatzen dutelako.

Film hau, asko gustatu zait. Ikusi ahal delako ume baten ikuspuntutik, nola den zure sexuarekin bat ez egitea, eta sentimendu hori ezkutatzea baztertua iatearen beldur zarelako.
Nire ikuspuntutik jarrera horiek alde batera utzi beharko ziren, azken finean pertsonak gara eta guk eratzen dugu gure izaera, ez gara ez gehiago ez gutxiago neska edo mutil bat izateagatik.


Laure eskuineko argazkian ikusi dezakegu moztu zuen bainujantziarekin.

ESTHER FERRER

2019-02-1

Gaurko klasean, performancei  buruz hitz egin dugu eta horren barnean Esther Ferrer emakumea ezagutu dugu. Emakumearen ikuspuntua ikusi dugu, era horrela ikasi dugu zer den performance bat eta zertan datzan.  Ikuskizun abanguardista bat da, non arteen eta eremu ezberdinen arteko konbinazioa egiten diren, hala nola musika, dantza, antzerkia eta arte plastikoak. Hauek ez dira prestatzen dialogoekin ezta gidoi batekin. Buruan ideaia bat daukate performance hori aurrera eramateko eta guztia koherentzia bat edukitzeko.

Esther Ferreren zenbait performancen zati batzuk ikusi ditugu eta egiten zituen mugimenduak, ariketak... oso normalak ziren eta gauza sinpleak erabiltzen zituen, konbinazio guzti horiek, hausnarketara bidaltzen digu.

ARGAZKIAK

09-02-2019

Gaurko klasean lan bat aurkeztu dugu. Lan horretan argazkiak atera behar genituen taldeka: klase batean eta kalean. Klaean ateratako argazkietan kontuan hartu behar ziren gaiak zirean: esertzeko ohiturak, atentzioa, adin ezberdintasuna... haien gorputzeko hezkuntza aztertu, modu baten azaltzeko. Bestalde, kalean ateratako argazkiak aztertzen zutena zen, nola jarduten dugun gure betebeharren kanpo, zeintzuk diren pertsonen nahiak eta baloreak.

Lan honekin konturatu gara gure taldean oso ezberdina dela zuk nahi dituzun gauzak egitea edo egin behar dituzun gauzak egitea. Jarrera oso ezberdina da eta modu askotan ikusi ahal da eta aztertu ahal da, talde lanatik indibidualismorarte. Gainera ikustekoa dena da teknologia berrien erabilera, batez ere mugirkorraren erabilera, klase odruetan eta lagunekin egonda. Horrek atentzio falta eta komunikazio falta areagotzen du.